ازآنجاکه نسخۀ قدیمی و معتبری از آثار رودکی در دست نیست، در جمع‌آوری آثار او همواره منابع قدیم مشتمل بر اشعار او مثل لغت فرس، ترجمان‌البلاغه، اسرار‌التوحید، لباب‌الالباب و... مورد نظر و معیار سنجش بوده است. در این مقاله، مهم‌ترین نشرهای اشعار رودکی که براساس ابیات محفوظ در کتاب‌های نام‌برده فراهم آمده‌اند، معرفی شده‌اند. این نشرها از جامع‌ترین نشرهای فارسی اشعار باقی‌مانده از رودکی است. دیوان اشعار رودکی اولین بار در قرون پانزده و شانزده میلادی تدوین شد. پس از تدوین این دیوان، شارحان و فرهنگ‌نویسان آن را در حکم سرچشمه قرار دادند و همین موضوع سبب شد شعر رودکی با تألیفات شاعران دیگر بیامیزد. دیوان رودکی که در سال ۱۳۱۵هـ. در تهران به طبع رسید، نمونۀ بارزی از آثار الحاقی بر دیوان رودکی است. از نیمۀ دوم قرن نوزده میلادی مرحله‌ای مهم از متن‌شناسی آثار رودکی آغاز شد و به پدید آمدن مجموعه‌های متعددی از آثار بازماندۀ رودکی منجر گردید که بیست مورد از مهم‌ترین و جامع‌ترین آن‌ها در این مقاله معرفی شده و مورد بحث قرار گرفته است.
ابتدای صفحه